مالتی پلکسر
مالتی پلکسر نوعی مدار منطقی ترکیبی است که برای سوییچ کردن بین چندین خط ورودی به خروجی مشترک آنها بهکار میرود.
عملیات ارسال یک یا چند سیگنال آنالوگ یا دیجیتال در زمانها یا سرعتهای مختلف روی یک خط انتقال مشترک مالتی پلکسینگ (Multiplexing) نامیده میشود و به قطعهای که این عملیات را انجام میدهد مالتی پلکسر میگویند.
مالتی پلکسر یک مدار منطقی ترکیبی است که توسط یک سیگنالِ کنترلی، هربار یکی از چندین خط ورودی را به خروجی مشترکشان متصل میکند. مالتی پلکسر به اختصار “MUX” یا “MPX” نیز نامیده میشود. عملکرد مالتی پلکسرها مانند “سوئیچهای روتاری چند موقعیتی بسیار سریع” است که ارتباط یا کنترل خطوط ورودی به خروجی در آنها انجام میشود. خطوط ورودی به اصطلاح کانال نامیده میشوند.
ساختار مالتی پلکسر میتواند مدار دیجیتال یا آنالوگ باشد، مدارهای دیجیتال از گیتهای منطقی بسیار سریع تشکیل شدهاست و برای سوئیچ دادههای دیجیتال یا باینری کاربرد دارند. در ساختار مدارات آنالوگ از ترانزیستور، ماسفت یا رله استفاده شده که برای سوییچ بین ورودیهای ولتاژ یا جریان به خروجی واحد استفاده میشوند.
کلید چرخشی یا روتاری یک طرفه یکی از ابتداییترین نوع مالتی پلکسرهاست که در شکل زیر نشان دادهشدهاست.
سوئیچ مالتی پلکسر پایه
سوئیچ روتاری یا چرخشی که به آن سوئیچ ویفر نیز گفته میشود یک قطعه مکانیکی است که با چرخاندن شفت آن میتوان ورودی موردنظر را انتخاب کرد و به این دلیل سوئیچ ویفر نام گرفته که هر لایه از کلید به یک ویفر معروف است. به عبارت دیگر، سوییچ روتاری یک سوئیچ دستی است که با on یا off کردن ورودیهای آن میتوان خطوط داده یا سیگنال مجزا انتخاب کرد. در ادامه بررسی خواهیمکرد با استفاده از یک قطعه دیجیتال چگونه میتوان هر ورودی داده را جداگانه و بهصورت اتوماتیک انتخاب کرد.
مالتی پلکسر دیجیتال به نام گزینشگر داده نیز معروف است، زیرا میتواند هر خط داده ورودی را انتخاب کند. برخلاف انتخابگرهای مکانیکی مانند سوئیچها و رلههای معمول، در الکترونیک دیجیتال مالتی پلکسر از تعدادی سوییچ آنالوگ مجزا تشکیل شده که در یک پک آیسی قرار میگیرند.
استفاده از مالتی پلکسرها یک روش برای کاهش استفاده از گیتهای منطقی در طراحی مدارات بهشمار میرود. همچنین زمانیکه نیاز است برای انتقال دو یا چند سیگنال دیجیتال از یک خط انتقال یا گذرگاه داده استفاده شود، میتوان از یک مالتی پلکسر استفاده کرد، برای مثال یک مالتی پلکسر 8 کاناله.
یک خط داده ورودی در مالتی پلکسر توسط خطوط ورودی دیگری انتخاب میشود که خطوط کنترل نام دارند و باتوجه بهوضعیت دیجیتال این خطوط کنترل که “HIGH” یا “LOW” میباشند، ورودی مورد نظر مستقیما به خروجی وصل میشود. یک مالتی پلکسر به طور معمول تعداد زوج n2 خط ورودی دارد و تعداد خطوط کنترلی با تعداد خطوط داده رابطه دارد.
توجه کنید انکودرها با مالتی پلکسرها عملکرد متفاوتی دارند. انکودر یا رمزگذار یک الگوی ورودی n بیتی را به خطوط خروجی متعددی تغییر میدهد و یک خروجی باینری کد شده (BCD) ارائه میدهد که معادل ورودی فعال است. همانطورکه در شکل زیر نشان داده شده است با استفاده از گیت پایه NAND، میتوان یک مالتی پلکسر ساده 2 به 1 ایجاد کرد.
طراحی مالتی پلکسر 2 ورودی
در این مالتی پلکسر ساده 2 به 1، ورودی A از یک گیت استاندارد NAND ساخته شدهاست که درواقع ورودی کنترلی محسوب میشود و مشخص میکند کدامیک از ورودیهای (I0 یا I1) به خروجی Q انتقال داده شود.
با توجه به جدول صحت فوق میتوان مشاهده کرد هنگامیکه ورودی A در وضعیت LOW یا منطق 0 است، داده موجود در ورودی I1 از طریق گیت NAND مدار مالتی پلکسر به خروجی ارسال میشود و ورودی I0 مسدود میشود و اگر داده ورودی A در وضعیت HIGH یا منطق 1 باشد برعکس حالت قبل رخ میدهد، یعنی ورودی I0 به خروجی ارسال میشود در حالیکه I1 مسدود است.
Q = A.I0.I1 + A.I0.I1 + A.I0.I1 + A.I0.I1
بنابراین با اعمال منطق 0 یا 1 به ورودی A میتوان ورودی مناسب I0 یا I1 را انتخاب کرد که تقریبا عملکردی مشابه سوئیچ تکپل دوحالته (SPDT) دارد.
با توجه به اینکه تنها یک خط کنترل (A) وجود دارد، تعداد خطوط ورودی که میتوان سوئیچ کرد 21 است، و در این مثال، مالتی پلکسر دو ورودی یکی از دو منبع یکبیتی را به خروجی وصل میکند و یک مالتی پلکسر 2 به 1 ایجاد میکند. عبارت بولی زیر تایید کننده این موضوع است:
Q = A.I1 + A.I0
و برای مالتی پلکسر دو ورودی بالا، این عبارت بهصورت زیر ساده میشود:
با پیروی از روش فوق میتوان تعداد خطوط داده ورودی قابل انتخاب را افزایش داد و با استفاده از مالتی پلکسرهای کوچک 2 به 1، مالتی پلکسرهای بزرگتر ایجاد کرد. برای یک مالتی پلکسر 4 ورودی، دو خط انتخاب لازم است، زیرا 4 ورودی بیانگر 22 خط کنترل داده است. همانطور که در شکل نشانداده شده یک مدار با 4 ورودی I0، I1،I2 ،I3 و دو خط کنترل A و B خواهیم داشت.
مالتی پلکسر 4 به 1 کانال
عبارت بولی برای مالتی پلکسر 4 به 1 فوق با ورودیهای A تا D و خطوط کنترل a و b به صورت زیر بیان میشود:
Q = abA + abB + abC + abD
در اینجا در هر لحظه یکی از چهار سوئیچ آنالوگ بسته است که تنها یکی از خطوط ورودی A تا D را به خروجی Q وصل میکند و انتخاب اینکه کدام ورودی بسته شود به کد آدرس ورودی روی خطوط a و b بستگی دارد.
برای مثال برای انتخاب ورودی B و ارسال آن به خروجی Q، آدرس ورودی باینری باید بهصورت a=1 و b=0 باشد که در اینجا 0 و 1 منطقی مدنظر است. بنابراین انتخاب دادهها از طریق مالتی پلکسر میتوان بهصورت تابعی از بیتهای انتخاب داده (کنترل) بیانکرد.
انتخاب خط ورودی مالتی پلکسر
با اضافه کردن خطوط آدرس کنترل (افزایش n)، به مالتی پلکسر این امکان داده میشود تا ورودیهای بیشتری را کنترل کند، زیرا 2n خط ورودی را میتواند سوئیچ کند؛ ولی هر چیدمان بیتی روی خط کنترل تنها یک ورودی را به خروجی وصل میکند.
برای پیادهسازی عبارت بولی فوق بااستفاده از گیتهای منطقی مجزا؛ همانطور که در شکل زیر نشاندادهشده، ۷ گیت منطقی شامل AND, OR و NOT نیاز است.
مالتی پلکسر ۴ کاناله با استفاده از گیتهای منطقی
نماد استفاده شده در مدارات منطقی برای نمایش مالتی پلکسر به شکل زیر است:
استفاده از مالتی پلکسرها به سوئیچکردن چند خط ورودی یا کانال به یک خروجی واحد مشترک محدود نمیشود، انواع دیگری از آنها نیز وجود دارد که قابلیت سوئیچ کردن خطوط ورودی به چندین خروجی را دارا هستند و ساختارهایی مانند 4 به 2، 8 به 3 ، 16 به 4 و … را تشکیل میدهند. در ادامه نمونه ساده مالتی پلکسر دوکاناله 4 ورودی (4 به 2) نشانداده شدهاست
مالتی پلکسر دوکاناله 4 به 2
در این مدل 4 کانال ورودی به دو خط خروجی مجزا سوئیچ میشود اما ساختارهای بزرگتر از آن نیز امکانپذیر است. این ساختار ساده 4 به 2 برای مثال در سوئیچکردن سیگنالهای صوتی پیش تقویت کنندهها یا میکسرهای استریو بهکار میرود.
بهره تقویت کننده قابل تنظیم
علاوه بر ارسال دادههای موازی در قالب یک خط انتقال، امکان استفاده از مالتی پلکسرهای چندکاناله در کاربردهای صوتی دیجیتال به عنوان میکسر و همچنین در تقویتکنندههای آنالوگ که بهره آنها به صورت دیجیتال کنترل میشوند، وجود دارد.
بهره تقویت کننده دیجیتال قابل تنظیم
در اینجا بهره ولتاژ آپ امپ به نسبت مقاومت ورودی (RIN) و مقاومت فیدبک (Rf) بستگی دارد.
یک سوئیچ 4 کاناله SPST به عنوان یک مالتی پلکسر 4 به 1 بهکار بردهشده که به صورت سری به مقاومتها متصل شدهاست تا بتوان با انتخاب هریک، مقاومت فیدبک Rf را تغییر داد. ترکیب این مقاومتها بهره کلی ولتاژ تقویتکننده (Av) را تعیین میکند و با انتخاب یک ترکیب مناسب میتوان بهره ولتاژ تقویتکننده را بهصورت دیجیتال تنظیم کرد.
مالتی پلکسرهای دیجیتال گاها بهعنوان انتخابگر داده شناخته میشوند زیرا انتخاب میکنند کدام داده به خروجی ارسال شود و غالبا در مخابرات یا مدارات سوئیچینگ شبکه پرسرعت مانند LAN و اترنت استفاده میشوند.
در برخی آیسیهای مالتی پلکسر، یک بافر معکوسکننده (گیت NOT) به خروجی وصل میشود تا یک خروجی منطقی مثبت (منطق 1، HIGH) به یک ترمینال و یک خروجی منطقی منفی (منطق 0، LOW) به ترمینال دیگر بدهد.
همانطور که مشاهده شد امکان ساخت مدارات مالتی پلکسر ساده با استفاده از گیتهای استاندارد AND و OR وجود دارد، ولی به طور معمول مالتی پلکسرها به صورت آیسیهای استاندارد در دسترس هستند مانند تراشههای TTL 74LS151 که مالتی پلکسر 8 به 1 (با 8 ورودی) و TTL 74LS153 که مالتی پلکسر دوگانه 4 به 1 هستند. با اتصال آبشاری مالتی پلکسرهای کوچکتر میتوان مالتی پلکسرهایی با ورودیهای بسیار بالا ایجاد کرد.
درادامه آموزش به مدارات منطقی ترکیبی به معرفی مالتی پلکسرهای معکوس که دی مالتی پلکسر نام دارند میپردازیم، عملکرد آنها بدین صورت است که یک خط ورودی را میگیرند و به چندین خط خروجی وصل میکنند.
دی مالتی پلکسر
دی مالتی پلکسر یک مدار منطقی ترکیبی است که به منظور سوئیچ کردن یک خط ورودی مشترک به چندین خط خروجی طراحی شده است.
توزیع کنندههای داده معمولا با عنوان دی مالتی پلکسر شناخته میشوند و به اختصار demux نامیده میشوند که نقطه مقابل مالتی پلکسرها هستند که در آموزش قبلی با آنها آشنا شدیم. دی مالتی پلکسر یک سیگنال داده ورودی را دریافت میکند و در هر زمان آن را به خطوط خروجی جداگانه سوییچ میکند. همانطور که در شکل زیر آوردهشدهاست دی مالتی پلکسر یک سیگنال ورودی سریال را در ورودی به داده موازی در خطوط خروجی تبدیل میکند.
دی مالتی پلکسر ۱ به ۴ کاناله
عبارت بولی برای دی مالتی پلکسر فوق با خروجیهای A تا D و خطوط انتخاب داده a و b به صورت زیر بیان میشود:
F = abA + abB + abC + abD
در مثال فوق، کاربرد دی مالتی پلکسر برای سوییچ خط داده ورودی مشترک به هر یک از ۴ خط خروجی A تا D است. همانطور که نشان دادهشده مانند مالتی پلکسرها، سوییچهای حالت جامد مستقل توسط پینهای انتخاب خروجی انتخاب میشوند.
انتخاب خط خروجی دی مالتی پلکسر
در دی مالتی پلکسر مانند مالتی پلکسرها با اضافه کردن خط آدرس ورودی امکان سوئیچ کردن خط خروجی داده از 1 به 2n افزایش مییابد.
برخی آیسیهای استاندارد دی مالتی پلکسر یک پین اضافی “فعالساز خروجی” دارند که از ارسال ورودی به خروجی انتخابشده جلوگیری میکنند. برخی دیگر دارای لچهایی در خروجی خود هستند که پس از تغییر آدرس ورودی سطح منطقی خروجی را حفظ میکنند. با لچها در ادامه این سری آموزشها آشنا خواهیم شد.
اگرچه در بعضی مدارات دیکودر استاندارد، آدرس ورودی تعیین میکند کدام خروجی به ورودی متصل شود و سایر خروجیها مقدار منطقی “0” خواهند داشت.
همانطور که نشان دادهشده برای پیادهسازی عبارت بولی فوق با استفاده از گیتهای منطقی جداگانه، به شش گیت AND و NOT ، نیاز است.
دی مالتی پلکسر 4 کاناله با استفاده از گیتهای منطقی
نماد استفاده شده در دیاگرامهای منطقی برای دی مالتی پلکسر به صورت زیر است:
همانطورکه نشانداده شدهاست همانند مالتی پلکسر مثال قبل، از دی مالتی پلکسر نیز میتوان برای کنترل دیجیتالی بهره تقویتکنندههای عملیاتی استفاده کرد
بهره تقویت کننده قابل تنظیم دیجیتال
مدار فوق نشان میدهد با استفاده از دی مالتی پلکسر چگونه میتوان کنترل دیجیتالی بهره تقویتکننده قابل تنظیم را فراهم کرد. بهره ولتاژ تقویتکننده عملیاتی معکوس به نسبت مقاومت ورودی RIN و مقاومت فیدبک Rƒ بستگی دارد.
سوئیچهای آنالوگ دی مالتی پلکسر، یک مقاومت ورودی برای تعیین Rin را انتخاب میکنند. ترکیب این مقاومتها بهره ولتاژ کلی تقویتکننده (Av) را مشخص میکنند. بهره ولتاژ آپ امپ بهسادگی و با انتخاب مقاومت ورودی به صورت دیجیتال قابل تنظیم است.
نمونههای آی سی دی مالتی پلکسر استاندارد در دسترس عبارتند از: دی مالتی پلکسر TTL 74LS138 با 1 ورودی به 8 خروجی (1 به 8)، TTL 74LS139 دوگانه 1 به 4 یا CMOS CD4514 که یک دی مالتی پلکسر 1 به 16 است.
نوع دیگر از دی مالتی پلکسر 24 پین با عنوان 74LS154 وجود دارد که یک دی مالتی پلکسر/ دیکودر 4 به 16 است. در اینجا خروجیهای مجزا با استفاده از ورودی باینری 4 بیتی انتخاب میشود. دی مالتی پلکسرها نیز همانند مالتی پلکسرها میتوانند با اتصال آبشاری به یکدیگر، دی مالتی پلکسرهای بزرگتر ایجاد کنند.
سخن آخر
همانطور که مشاهده شد مالتی پلکسرها و دی مالتی پلکسرها نوعی مدارات سوئیچینگ هستند که سیگنالها را توسط خود سوئیچ کرده یا مسیردهی میکنند، و مدارات ترکیبی بدون حافظه هستند که مسیری برای فیدبک سیگنال وجود ندارد. مالتی پلکسر مدار بسیار کاربردی در الکترونیک است که در کاربردهای مختلف از جمله مسیریابی سیگنال (روتینگ)، ارتباطات داده و کاربردهای کنترل باس استفاده میشوند.
هنگامی که مالتی پلکسر با یک دی مالتی پلکسر استفاده شود، دادههای موازی را میتوان به صورت سریال از طریق یک خط انتقال داده مانند کابل فیبرنوری یا خط تلفن انتقال داد و مجددا به داده موازی تبدیل کرد. مزیت این روش این است که به جای استفاده از چندین خط داده موازی تنها یک خط داده سریال لازم است. بنابراین مالتی پلکسرها برخی اوقات بهعنوان انتخابگر داده شناخته میشوند چراکه دادههای خط انتقال را انتخاب میکنند.
مالتی پلکسرها همچنین در سوئیچینگ سیگنالهای آنالوگ، دیجیتال و سیگنالهای ویدیویی استفاده میشوند. بهمنظور کاهش تلفات گرمایی در مدارات برق آنالوگ، جریان سوئیچینگ به کمتر از 10 تا 20 میلی آمپر محدود میشود.
امیدواریم از این آموزش لذت برده باشید و از آن به خوبی استفاده کنید. برای آموزشهای بیشتر میتوانید از مقالات وبلاگ ما دیدن کنید،همچنین شما میتوانید با عضویت در وبلاگ، با ما در انتشار مقاله همکاری کنید، مقالات شما پس از بررسی با نام خودتان منتشر خواهد شد.
سوالات و نظرات خود را در بخش دیدگاه با ما در میان بگذارید.