در این آموزش، به مدارهای منطقی ترکیبی خواهیم پرداخت و در مورد نمونههای آن، در آموزشهای بعدی صحبت خواهیم کرد.
مدارهای منطقی ترکیبی ، مدارهای منطقی دیجیتال بدون حافظه هستند که خروجی آنها در هر لحظه از زمان فقط به ترکیب ورودیهای آن بستگی دارد. برخلاف آنها، خروجیهای مدارهای منطقی ترتیبی، تابع ورودیهای فعلیشان و وضعیت خروجی قبلیشان است و در واقع نوعی مدار حافظهدار به شمار میروند. خروجی مدارهای ترکیبی توسط یک تابع منطقی از وضعیت ورودی فعلی آنها در هر لحظه، که 0 و 1 منطقی هستند، تعیین میشود.
درنتیجه این مدارها، مدارهایی بدون فیدبک هستند که هر تغییری در سیگنالهای ورودی، بلافاصله در خروجی اثر میگذارد. به عبارت دیگر، در یک مدار منطقی ترکیبی، خروجی در هر زمان به ترکیب ورودیهای آن وابسته است. بنابراین یک مدار ترکیبی، یک مدار بدون حافظه است.
بنابراین، اگر یکی از شرایط ورودی از 0 به 1 یا از 1 به 0 تغییر کند، خروجی متناظر نیز تغییر خواهد کرد، به این خاطر که مدارهای ترکیبی بهصورت پیشفرض هیچ حافظه، زمانبندی یا حلقههای فیدبکی در طراحی خود ندارند.
منطق ترکیبی
مدارهای منطقی ترکیبی، از گیتهای منطقی پایه NAND، NOR یا NOT تشکیل شدهاند که با ترکیب یا اتصال آنها به یکدیگر میتوان مدارهای سوئیچینگ پیچیدهتری را ایجاد کرد. این گیتهای منطقی، بلوکهای سازندهی مدارهای ترکیبی هستند. دیکودرها (decoder) نمونهای از این مدارها هستند که دادههای باینری موجود در ورودی خود را به چندین خط خروجی مختلف تبدیل میکنند و در هر لحظه کد دهدهی معادل آن را در خروجی تولید میکنند.
مدارهای ترکیبی میتوانند بسیار ساده یا بسیار پیچیده باشند. در طراحی این مدارات تنها از گیتهای NAND و NOR استفاده شده است که به عنوان گیتهای جامع (universal) شناخته میشوند.
برای تعیین تابع یک مدار منطقی ترکیبی سه روش اصلی وجود دارد که عبارتند از:
1. جبر بولی (Boolean Algebra): این روش از یک عبارت جبری تشکیل شده که عملکرد مدار منطقی را به ازای هر ورودی متغیرِ True یا False تعیین میکند و نتیجهی خروجی 1 منطقی خواهد بود.
2. جدول صحت (Truth Table): این روش تابعی از یک گیت منطقی را ارائه میکند که تمام حالات خروجی را در قالب یک جدول، به ازای همه ترکیبهای ممکن از متغیرهای ورودی گیتها نشان میدهد.
3. نمودار منطقی (Logic Diagram): این مدل نمایشی گرافیکی از یک مدار منطقی است که مسیرها و اتصالات هر یک از گیتهای منطقی نمایش داده میشود. لازم به ذکر است که هر گیت منطقی با یک نماد گرافیکی خاص نشان داده میشود. سه روش تعیین تابع مدار منطقی ترکیبی در شکل زیر نشان داده شده است:
با توجه به اینکه مدارهای ترکیبی فقط از گیتهای منطقی تشکیل شدهاند، به آنها مدارهای تصمیمگیری نیز گفته میشود و منطق ترکیبی، ترکیب گیتهای منطقی با یکدیگر به منظور پردازش دو یا چند سیگنال جهت تولید حداقل یک سیگنال خروجی مطابق با تابع منطقی هر گیت است. مدارات منطقی ترکیبی رایج که از گیتهای منطقی ساخته شدهاند و هر کدام کاربردهای مختلفی دارند، عبارتند از: مالتی پلکسر (multiplexer)، دی مالتی پلکسر (demultiplexer)، دیکودر (decoder)، انکودر (encoder)، جمعکننده کامل (full adder)، نیمه جمعکننده (half adder) و … .
طبقهبندی منطق ترکیبی
یکی از رایجترین کاربردهای منطق ترکیبی، مدارات مالتی پلکسرها و دی مالتی پلکسرها هستند که در آنها چندین ورودی یا خروجی به یک خط سیگنال مشترک متصل میشوند و گیتهای منطقی برای رمزگشایی یک آدرس استفاده میشوند تا فقط یک داده ورودی یا یک سوئیچ خروجی انتخاب شود.
یک مالتی پلکسر از دو قسمت مجزا تشکیل شده است: یک دیکودر منطقی و تعدادی سوئیچ حالت جامد (Solid State). قبل از اینکه جزئیات بیشتری در مورد مالتی پلکسرها، دیکودرها و دی مالتی پلکسرها بیان کنیم، لازم است در مورد کاربرد سوئیچهای حالت جامد در طراحی مدارات ترکیبی صحبت کنیم.
سوئیچهای حالت جامد
قطعات TTL استاندارد که از ترانزیستور ساخته شدهاند، میتوانند جریان سیگنال را تنها در یک جهت عبور دهند. به این قطعات، دستگاههای یک جهته (uni-directional) نیز گفته میشود که در سوئیچهای الکترومکانیکی معمولی یا رلهها یافت میشوند. با این حال، برخی از قطعات سوئیچینگ CMOS از FET ساخته شدهاند که در دسته سوئیچهای دو جهته (bi-directional) قرار میگیرند و برای استفاده به عنوان سوئیچهای حالت جامد مناسباند.
سوئیچهای حالت جامد انواع مختلفی دارند که برای کاربردهای مختلف استفاده میشوند. با توجه به کاربردهای مختلف سوئیچینگ، این سوئیچها را میتوان به 3 گروه اصلی تقسیم کرد و در بخش منطق ترکیبی فقط سوئیچ نوع آنالوگ را بررسی خواهیم کرد اما اساس عملکرد همه سوئیچها، از جمله سوئیچ دیجیتال، مشابه هم است.
کاربردهای سوئیچهای حالت جامد
- سوئیچهای آنالوگ – این نوع سوئیچ در سوئیچینگ دادهها و ارتباطات، سیگنالهای صوتی و تصویری، ابزار دقیق و مدارهای کنترل و … به کار میرود.
- سوئیچهای دیجیتال – کاربرد این نوع سوئیچها در انتقال داده پر سرعت، سوئیچینگ و مسیریابی سیگنال، اترنت (Ethernet)، ارتباط USB و سریال، ارتباطات شبکه (LAN) و … میباشد.
- سوئیچهای قدرت – این سوئیچها در منابع تغذیه، سوئیچینگ ولتاژ و جریانهای بالا و … به کار میروند.
سوئیچهای آنالوگ دو طرفه
سوئیچهای آنالوگ نوعی از سوئیچها هستند که برای سوئیچ دادهها یا جریانهای سیگنال هنگامیکه در وضعیت ON قرار دارند یا مسدود کردن آنها هنگامیکه در وضعیت OFF قرار دارند، استفاده میشود. کنترل سوئیچینگ سریع بین وضعیتهای ON و OFF، با اعمال یک سیگنال دیجیتال به گیتِ کنترلِ سوئیچ انجام میشود. یک سوئیچ آنالوگ ایدهآل، در وضعیت ON دارای مقاومت صفر و در وضعیت OFF دارای مقاومت بینهایت است. سوییچهایی که مقدار RON آنها کمتر از 1 اهم است، معمولاً قابل دسترس هستند.
سوئیچ آنالوگ حالت جامد
با اتصال موازی یک ماسفت N-channel و یک ماسفت P-channel میتوان این امکان را ایجاد کرد که سیگنالها از هر دو جهت عبور کنند و در واقع یک سوئیچ دو طرفه ایجاد کرد. مقدار سیگنال عبوری از هر یک از ماسفتهای N-channel یا P-channel به نسبت ولتاژ ورودی به ولتاژ خروجی بستگی دارد. ماسفتها با استفاده از دو تقویتکنندهی داخلی معکوسکننده و غیر معکوسکننده، بین دو وضعیت ON و OFF سوئیچ میکنند.
انواع کنتاکت
سوئیچهای آنالوگ مانند سوئیچهای مکانیکی در انواع مختلف تک پلاتینه، دو پلاتینه و… وجود دارند. بنابراین عبارتهای SPST (تک پل تک پلاتینه) و SPDT (تک پل دو پلاتینه) برای سوئیچهای آنالوگ حالت جامد با ساختارهای « make-before-break» و « break-before-make» موجود نیز به کار میروند.
انواع سوئیچهای آنالوگ
با قرار دادن سوئیچهای آنالوگ در پکیجهای استاندارد آی سی، میتوان قطعاتی با چندین ساختار SPST و SPDT و نیز مالتی پلکسرهای چند کاناله ایجاد کرد.
از رایجترین و سادهترین سوئیچهای آنالوگ در پکیج آی سی میتوان به 74HC4066 اشاره کرد که از چهار سوئیچ «OFF/ON» دو طرفه مجزا تشکیل شده است. اما پرکاربردترین سوئیچهای آنالوگ CMOS آن دسته از سوئیچها هستند که تحت عنوان سوئیچهای دو طرفه چند مسیره (Multi-way Bilateral Switches) شناخته میشوند و همان آی سیهای مالتی پلکسر و دی مالتی پلکسر هستند.
خلاصه منطق ترکیبی
به طور خلاصه مدارهای منطقی ترکیبی متشکل از ورودیها، دو یا چند گیت منطقی پایه و خروجیها هستند. ترکیب گیتهای منطقی به گونهای است که وضعیت خروجی کاملاً وابسته به وضعیت ورودی میباشد. مدارهای ترکیبی مداراتی بدون حافظه، زمانبندی یا حلقههای فیدبک هستند و عمکلرد آنها آنی است. یک مدار منطقی ترکیبی، عملیاتی را انجام میدهد که بهطور منطقی توسط یک عبارت بولی یا جدول صحت تعیین شده است.
نمونههای معروف این مدارات عبارتند از: نیمه جمعکنندهها، جمعکنندههای کامل، مالتی پلکسرها، دی مالتی پلکسرها، انکودرها و دیکودرها که در آموزشهای بعدی به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
اگر سوالی داشتید حتما برای ما بنویسید. در ضمن ما را از پیشنهادات خود محروم نسازید.